Naar inhoud springen

Regionaal Landschap

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Regionale Landschappen in Vlaanderen

Een Regionaal Landschap is in Vlaanderen een landschap dat een eigen karakter en een hoge cultuurhistorische en natuurwaarde heeft. Het begrip omvat tevens de organisatievorm die deze waarde moet beschermen en vergroten, en daarom wordt de afbakening ook opgebouwd uit volledige en aaneensluitende gemeenten, die bovendien liefst in dezelfde provincie gelegen zijn. Dit heeft als gevolg dat de afbakening van het regionaal landschap dikwijls afwijkt van het effectieve landschap (met bijvoorbeeld randgemeenten die slechts een klein deel van hun grondgebied delen met het landschap, of randgemeenten die toevallig in een andere provincie liggen en daarom niet mee worden geïntegreerd). De eerste Regionale Landschappen waren te vergelijken met de Nationale Landschappen in Nederland of de parcs naturels in Wallonië. Waar zij oorspronkelijk opgericht werden in de landschappelijk meest kwalitatieve regio’s in Vlaanderen, fungeren de regionale landschappen sinds de oprichting van landschapsparken vooral als groter gebiedsdekkend samenwerkingsverband op het snijvlak van natuur, landbouw, erfgoed, jacht en toerisme waar zij op een geïntegreerde manier aan landschapskwaliteit werken.

Voorbeeld en historie

[bewerken | brontekst bewerken]

In een dergelijke organisatievorm werken tal van belanghebbenden samen. Een voorbeeld van een project dat (mede) door Regionale Landschappen wordt georganiseerd is de Haagcampagne.

In 2020 kende Vlaanderen zestien erkende Regionale Landschappen. Erkenning vindt plaats door de Vlaamse Overheid op basis van het Natuurdecreet.

De Regionale Landschappen in de provincies

[bewerken | brontekst bewerken]

West-Vlaanderen

[bewerken | brontekst bewerken]

Oost-Vlaanderen

[bewerken | brontekst bewerken]

Vlaams-Brabant

[bewerken | brontekst bewerken]